بررسی تغییرات توپوگرافیک قرنیه بعد از اعمال جراحی اسکرال با کلینگ و ویترکتومی

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات توپوگرافیک قرنیه بعد از عمل جراحی اسکلرال با کلینگ و ویترکتومی بوده است که به روش observational prospective case series انجام شد. در این تحقیق 49 چشم (شامل چشمهای افاک و فاکیک) از 48 بیمار براساس نوع عمل جراحی بررسی شد که بیماران به 4 گروه تقسیم شدند. 10 بیمار تحت عمل لوکال باکلینگ (گروهa)، 9 بیمار تحت عمل ویترکتومی بدون استفاده از باکل (گروه b)، 18 بیمار تحت عمل ویترکتومی همراه با encricling (گروه c) و 12 بیمار تحت عمل encricling همراه با additional segmental buckling (گروه d) قرار گرفتند. برای این چشمها قبل از عمل، 1ماه، 3ماه و 6ماه بعد از عمل، کراتومتری و ویدیوکراتوگرافی انجام شد. در این مطالعه اختلاف آماری معنی داری از نظر میزان آستیگماتیسم قرنیه ای اعمال شده و میزان سیلندر ریفراکتیو در بین 4 گروه مشاهده نشد. اما اختلاف آماری معنی داری از نظرمیزان اسفری و همچنین از نظر وضعیت لنز (فاکیا و آفاکیا) بین 4 گروه وجود داشت. از نظر تغییرات سیلندر کراتومتریک در گروه a بین موارد قبل از عمل و 6ماه بعد از عمل، اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0pv<) و از نظر تغییرات spherical equivalent در گروههای b و c و d بین موارد قبل از عمل و 6ماه بعد از عمل و نیز در گروه فاکیک و آفاکیا اختلاف معنی دار آماری مشاهده گردید (05/0pv<). بعد از لوکال یا additional segmental buckling (گروههای d,a) شیب قرنیه منطبق بر محل باکل با شیوع زیاد مشاهده شد.در گروه ویترکتومی (گروه b) افزایش شیب قرنیه که منطبق با محل بخیه های اسکرال بود ایجاد گردید و به مرور زمان تبدیل به شیب مرکزی قرنیه گردید. بعد از ویترکتومی به همراه encricling (گروه c) تغییرات مشابهی ایجاد شد اما باگذشت زمان شیب مرکزی قرنیه از بین رفت. درکل تغییرات قرنیه تا 6ماه بعد از عمل جراحی به صورت غیرمنظم غیر قرینه باقی ماند. به صورت یک نتیجه گیری کلی می توان گفت ویدیوکراتوگرافی قرنیه ابزار مفیدی برای بررسی تغییرات شعاع انحنای قرنیه بعد از عمل جراحی اسکلرال باکلینگ و ویترکتومی می باشد. در تمام گروههای مورد مطالعه تغییر شکل قرنیه به صورت غیرمنظم و غیرقرینه وجود داشت که طرح تغییرات ایجاد شده بر حسب نوع عمل جراحی انجام شده متفاوت بود.